جراحی زیبایی بالاکشیدن پستان
جراحی بالا کشیدن پستان ها که به نام های ماستوپکسی ولیفت پستان هم شناخته می شود، عملی است که در اصلاح افتادگی پستان ها موثر است.
اگر چه ماستوپکسی برای هر شخصی مناسب نیست اما بسیاری از زنان می توانند از این عمل بهره مند گردند
بهترین کاندیدهای جراحی لیفت پستان، زنانی هستند که مصرانه در پی اصلاح پستان های افتاده خود هستند. مهم است که بیماران انتظارات واقع بینانه ای از نتایج جراحی ماستوپکسی داشته باشند. در واقع باید دانست که اگر چه بالا کشیدن پستان می تواند برای هر سایزی از سینه انجام شود ولی برای زنان با سینه های کوچکتر نتایج بهتری به دست می آید.
بهترین کاندیدا برای جراحی لیفت پستان چه کسانی هستند؟
زنانی که برای جراحی ماستوپکسی انتخاب می شوند باید:
- بالای 18 سال باشند.
- پستان هایی افتاده داشته باشند (پستانهایی با پوست کش آمده و حجم کمتر از گذشته)
- از لحاظ بدنی سالم و از لحاظ روحی و روانی پایدار باشند.
- حامله یا شیرده نباشند یا برنامه ای برنامه ای برای بارداری در آینده نزدیک نداشته باشند.
- برنامه ای برای کاهش وزن شدید نداشته باشند.
علل افتادگی پستان ها
افتادگی پستان ها یکی از شایعترین علل مراجعه بانوان برای اصلاح شکل پستان به کلینیک های جراحی پستان است. شاید بتوان گفت که افتادگی پستان ها، قسمتی از روند افزایش سن بانوان است، اگرچه در مورد علل این موضوع در سنین جوانی، اختلاف نظرهای بسیار جدی وجود دارد. آنچه از حدود 30 سال پیش به عنوان علل این مشکل مطرح شده و مورد تائید قرار گرفته است مواردی نظیر کاهش فعالیت هورمونی با افزایش سن، کاهش وزن به ویژه پس از اینکه افزایش وزن ایجاد شده باشد، تغییرات پس از اعمال جراحی چاقی و نیز بااهمیت کمتر، وزن پستان بیش از 400 گرم و شل بودن رباط های نگهدارنده پستان می باشند.
▬ شیردهی:
آنچه بیش از هرموضوع دیگری از نظر عامه ی مردم اهمیت دارد، شیردهی است. درحقیقت، اغلب بانوان اعتقاد دارند که پس از شیردهی، دچار افتادگی پستان خواهند شد. اگرچه این موضوع مورد قبول بسیاری از خانمها است و مجلات و نشریات تجاری و یا غیرتخصصی پزشکی نیز ممکن است در این خصوص مقالات متعددی چاپ کرده باشند، ولی باید دانست که تاکنون مدرک مستدلی که مورد توافق جامعه تخصصی پزشکی بوده و از این موضوع به عنوان علت افتادگی پستانها نام برده باشند، منتشر نشده است.
▬ ورزش:
ورزش های بالاتنه نیز توسط بسیاری از باشگاه های ورزشی و برخی نشریات، مورد توجه قرار گرفته و بعضاً در برخی از کتب اطلاع رسانی عمومی پزشکی نیز، این موضوع مورد تأکید قرار گرفته است. ولی دراین خصوص نیز هنوز شواهد علمی که نشان دهد ورزش های بالاتنه باعث اصلاح افتادگی پستان ها می شود، به چاپ نرسیده است. بدیهی است که هیچ عضله خاصی در پستان و رباط های نگهدارنده آن وجود ندارد که با تقویت آن ها بتوان از افتادگی پستان ها جلوگیری کرد و یا افتادگی ایجاد شده را درمان نمود.
▬ استعداد فامیلی:
آنچه نباید نادیده گرفته شود این حقیقت است که افتادگی پستان ها در برخی از افراد به صورت فامیلی دیده می شود. درحقیقت بسیاری از بانوان در این خصوص همانند مادر و یا سایر خانم های فامیل نزدیک خود هستند که این موضوع احتمال وجود یک استعداد ژنتیک برای افتادگی پستان را مطرح می سازد.
▬ تغییرات وزن:
همچنین کم و زیاد شدن وزن بخصوص چنانچه بیش از 25 کیلوگرم باشد، باعث ایجاد افتادگی در پستان ها می شود و جالب این است که در مطالعه ای در سال 2010 میلادی به چاپ رسیده است، دیده شده است که این حد از تغییرات وزن، و حتی تغییراتی بیش از این، چنانچه در طی حاملگی ایجاد شود با شدت کمتری باعث این ایجاد افتادگی سینه ها خواهد شد. این موضوع، ناشی از این حقیقت است که حجم پستان ها در طی حاملگی تحت کنترل هورمون ها بوده و فارغ از وزن کلی بدن تغییر می کند. درمجموع می توان گفت که برخلاف شیردهی، بارداری تاثیر متوسطی بر ایجاد افتادگی پستانها دارد.
▬ سیگار:
سابقه استعمال دخانیات در برخی مطالعات به عنوان یک عامل مستقل از سایر عوامل باعث ایجاد افتادگی پستان ها معرفی شده است. درحقیقت، مصرف سیگار با کاهش میزان انعطاف پذیری و کشش پذیری پوست و اختلال در تولید کلاژن در پوست، باعث شل تر شدن پوست و ایجاد چین و چروک در آن می شود که در پستان به صورت افتادگی پستان ها تظاهر می کند.
لیفت پستان در شرایط خاص:
* لیفت بعد از بعد از حاملگی:
از آنجایی که حاملگی پستان ها را حجیم تر و پر خون تر می کند پس از اتمام آن ممکن است قوام سینه ها نرم تر شده و پستان ها به سینه هایی شل و افتاده تبدیل شوند. بسیاری از زنان بعد از بچه دار شدن خواستار بالا کشیدن پستان می شوند
اکیدا توصیه می شود که انجام ماستوپکسی تا زمانی که بیمار قطعا تصمیم نهایی خود را برای عدم بچه دار شدن گرفته باشد به تعویق افتد.
پر واضح است که جراحی بالا کشیدن پستان، مانعی برای باردار شدن نیست ولی حاملگی های بعدی می توانند کشش اضافی بر روی پوست پستان ایجاد نموده و ضمن افتادگی مجدد سینه ها، باعث شود که نتایج مطلوب لیفت پستان تحت تاثیر قرار گیرد.
اگرچه در اغلب موارد ماستوپکسی توانایی شیردهی را تحت تاثیر قرار نمی دهد ولی به هر حال ناتوانی در شیردهی ممکن است بعد جراحی اتفاق بیفتد که می تواند در لیست عوارض احتمالی بالا کشیدن پستان باشد.
* لیفت پستان با افزایش سایز:
افتادگی پستان ها به دو دلیل عمده صورت می گیرد. ممکن است افتادگی ناشی از کشیده شدن بیش از حد پوست ایجاد شده باشد و یا در حالت دوم این افتادگی می تواند ثانویه به کم شدن حجم پستان ها باشد. در چنین مواردی ماستوپکسی به همراه افزایش حجم، نسبت به بالا کشیدن (لیفت) تنها نتایج بهتری در بر دارد. پستان مصنوعی یا پروتز که به آن ایمپلانت implants)) هم گفته می شود در طی پروسه ماستوپکسی، درپشت پستان طبیعی گنجانده شده تا با جبران حجم از دست رفته، یک پستان کامل ایجاد نماید.
* لیفت پستان بعد از کاهش وزن شدید:
متعاقب کاهش وزن شدید به دلیل از دست دادن چربی پستان ها، افتادگی ایجاد می شود که شاید لازم باشد نوع دیگری از جراحی لیفت برای اصلاح آن انجام شود. به همین دلیل برای رسیدن به بهترین نتیجه عمل و بازگشت قوام و شکل پستان به حالت طبیعی اولیه، توصیه می شود لیفت پستان زمانی انجام شود که بیمار به وزن دلخواه خود رسیده و در آن ثابت شده باشد. چنانچه بیمار برنامه ای برای کاهش وزن قابل توجهی داشته باشد، برای پیشگیری از جراحی ماستوپکسی مجدد باید انجام جراحی زیبایی برای بالا کشیدن پستان ها تا رسیدن به وزن ایده آل مورد نظر بیمار به تعویق بیافتد.
دانستن این نکته حایز اهمیت است که بعد از کاهش وزن قابل ملاحظه، پستانها نیز مانند سایر نقاط بدن (مثل شکم، باسن ها و ... ) حالتی پیدا می کند که به نظر می رسد پوست آن اضافه است. بنابراین ممکن است بیمار احساس کند که سایر قسمت های بدن او نیز نیاز به اصلاح و جراحی دارد.
آمادگی برای انجام عمل لیفت سینه ها:
زمانی که بیمار جراح خود را برای انجام عمل انتخاب نمود، یک جلسه مشاوره جهت گفتگو برای شرح مراحل عمل انجام می شود. در طی مشاوره، بیمار می تواند درخصوص تصمیماتی که جراح برای او گرفته است اطلاعات بیشتری کسب نماید و جراح این نکته را مشخص کند که قصد دارد کدام تکنیک لیفت پستان را، به عنوان بهترین راه مناسب، برای بیمار انتخاب نماید.
در زمان مشاوره جراح باید یک سری راهنمائی های قبل عمل را به بیمار ارایه نماید:
- بیمار باید 2 هفته قبل از عمل از کشیدن سیگار و مصرف الکل اجتناب نماید.
- مصرف ویتامین های خاص مثل ویتامین E را پیش از عمل قطع نماید
- داروهای حاوی آسپرین و ایبوپروفن را حد اقل به مدت 2 هفته پیش از عمل ادامه ندهد.
- با توجه به سن بیمار ممکن است پزشک یک ماموگراقی قبل از جراحی درخواست نماید.
- توصیه می گردد برای 24 الی 48 ساعت اول متعاقب جراحی، یکنفر همراه بیمار برای مراقبت حضورداشته باشد.
انواع تکنیک های جراحی لیفت پستان
یک قدم مهم برای اخذ بهترین تصمیم برای انجام جراحی، آشنا شدن با انواع جراحی های موجود برای لیفت پستان می باشد. چندین نوع تکنیک جراحی برای لیفت پستان موجود می باشد که در ساختار، برش و پروسه ای که برای بالا کشیدن پوست استفاده می شود متفاوت هستند. تمام انواع لیفت پستان، نیاز به یک برش برای حذف پوست اضافه دارند بطوریکه پوست بتواند به اندازه طبیعی خود باز گردد انواع اعمال از نظر جایگاه زخم های حاصله با هم متفاوت هستند و هر عملی فواید و نقایص خاص خود را داراست.
◄ برش لنگری شکل یا سوراخ کلیدی
در جراحی استاندارد لیفت پستان برش لنگری شکل یا سوراخ کلیدی داده می شود که از قائده پستان شروع شده و به سمت بالا و اطراف آرئول گسترش می یابد. ایجاد کردن یک شکل لنگری اغلب برای افتادگی های شدید استفاده می شود. اگرچه این برش، محل زخم قابل توجهی به جای می گذارد ولی در مواردی که میزان افتادگی یا بزرگی سینه ها شدید باشد لازم است از این روش استفاده شود.
◄ برش حلقه ای یا بنلی(Benelli)
نوع دیگری از ماستوپکسی که حلقه ای یا بنلی(Benelli) یا لیفت پره آرئولار هم نامیده می شود. برش در این روش تنها به دور آرئول محدود می شود و بنابراین چه از نظر طول و چه از نظر محل جوشگاهی که به جا می ماند به طور معمول ناچیز است. در این روش تنها یک قطعه از پوست اطراف آرئول برداشته می شود و پوست اطراف بهم وصل شده تا نمای بالا کشیده را ایجاد کند. این روش در مواردی که افتادگی سینه ها ناچیز است کاربرد دارد.
◄ لیفت پستان با افزایش سایز:
در طی جراحی لیفت پستان کاشت همزمان ایمپلنت یا پروتزمی تواند حجم سینه ها را زیاد کرده و محل طبیعی از دست رفته را به پستان های افتاده بازگرداند. به طور معمول وقتی ایمپلنت ها در این پروسه اضافه می شوند، پوست کمتری برداشته خواهد شد. در بعضی موارد افزایش سایز پستان به تنهایی می تواند یک ماستوپکسی باشد و ظاهر پستان های افتاده را با افزایش حجم بهبود می بخشد. اما چنانچه ایمپلنت ها در بالای عضلات کاشته شوند اضافه وزن وارده توسط پروتز(ایمپلانت) می تواند به افتادگی بیشتر در آینده منجر شود.
منافع اصلی جراحی لیفت پستان:
انجام این جراحی می تواند خشنودی زیادی برای زنانی که از ظاهر پستان هایشان ناراضی اند ایجاد کند، چرا که لیفت و شکل دهی مجدد پستان ها با ایجاد فرمی جوانتر و شکیل تر می تواند اعتماد به نفس آنها را تقویت کند.
بند و لباسها بیشتر مناسب بدن آنهاست. این بانوان احساس بهتری از نحوه پوشش خود خواهند داشت.
عوارض لیفت پستان:
جراحی لیفت پستان، یک جراحی کم خطر و حتی نسبتا بی خطر در نظر گرفته می شود که ظاهر پستان های افتاده و آویزان را بهبود می بخشد. مانند هر جراحی دیگری عوارضی ممکن است اتفاق بیفتد که عموماً این عوارض جزیی هستند اما به هر حال مهم است که قبل از تصمیم گیری برای عمل با عوارض لیفت پستان آشنا بود.
اگر چه اغلب عوارض لیفت پستان کشنده نیست اما مهم است که تمامی عوارض احتمالی که ممکن است در طی جراحی و پس از آن اتفاق بیفتد را در اخذ تصمیم برای عمل لحاظ کرد. عوارض این عمل به دو دسته "عوارض عمومی اعمال جراحی" و "عوارض اختصاصی این نوع عمل" تقسیم می شود.
◄ عوارض عمومی عمل جراحی:
▬ عفونت
یکی از نگرانی های بعد از هر نوع جراحی عفونت است و این موضوع همچنین می تواند یکی از شایعترین عوارض جراحی لیفت پستان نیز باشد. بطور معمول علایم عفونت در طی یک الی شش هفته متعاقب جراحی ظاهر می شود و می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ورم شدی
- درد
- قرمزی
- ترشح
- بوی نامطبوع (بد) از زخم
- تب
بیشترین عفونت شایع از نوع استافیلوکک است که نسبتاً به آسانی با آنتی بیوتیک خوراکی یا وریدی با یا بدون مداخله جراحی درمان می شود. البته گاهی ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان و تخلیه زخم از ترشحات چرکی و شستشو وجود داشته باشد.
▬ هماتوم
هماتوم یک تجمع خونی به دام افتاده در زیر برش است که می تواند باعث درد، عفونت و تشکیل بافت اسکار(جوشگاه زخم) شود. این حالت حتی ممکن است بعد از جراحی و یا در طی دوره نقاهت نمایان گردد. اگر هماتوم کوچک باشد توسط بدن جذب می گردد ولی در مقادیر بزرگتر ممکن است نیاز به درمان از طریق جراحی داشته باشد.
هماتومهای بزرگ اگر درمان نشوند به دلیل اختلال در تامین خونرسانی پوست می تواند منجر به مرگ (نکروز) پوست و بافت نیپل و پستان گردد و بنابراین به جز مواردی که هماتوم اندک باشد تخلیه آن توصیه می شود.
▬ واکنش به بیهوشی
برای انجام جراحی لیفت پستان، بطور معمول از بیهوشی عمومی استفاده می گردد که از طریق تزریق وریدی یا گازهای استنشاقی القاء می گردد. خطر عوارض بیهوشی برای بیمار بستگی به نوع بیهوشی استفاده شده، سن و وضعیت سلامتی بیمار دارد.
عوارض مهم و خطرناک بیهوشی در بین جمعیت سالم بسیار بسیار ناشایع می باشد و اگر چه امروزه احتمال بروز آن را در افراد سالم نزدیک به صفر می دانند اما در صورت بروز می توانند یکی از وخیم ترین عوارض هر توع جراحی باشند. واکنش های بسیار نادر ولی با اهمیت و خطرناک بیهوشی شامل حمله قلبی یا ریوی می باشد.
اما عوارض خفیف بیهوشی که اتفاقا نادرهم نیستند شامل واکنش تهوع، استفراغ، سردرد، گلودرد و لرز و سایر علایم می باشند. بعضی بیماران هم ممکن است در بهوش آمدن مواردی مانند درد و یا احساس ناخوشایند داشته باشند.
▬ زخم(جوشگاه) غیر طبیعی
محل جوشگاه در طی چند ماه متعاقب جراحی لیفت پستان ممکن است قابل توجه باشد اما اغلب جای زخم ها پس از چند ماه محو می گردند. علی رغم تلاش های جراح برای کاهش نمای ظاهری زخم، اگر این زخم ها بطور غیرطبیعی شکل بگیرند به یک عارضه ناخوشایند تبدیل می شوند.
در بوجود آمدن این جوشگاه ها عوامل متعددی دخیل هستند که از جمله آن ها می توان به عفونت زخم، هماتوم، تکنیک نامناسب جراحی، اشکال در ترمیم زخم، استفاده از مواد و نخ هایی که واکنش بافتی زیادی ایجاد می کنند و از همه مهم تر سرشت ترمیم بافتی بیماررکه در هر بیمار منحصر به فرد است اشاره نمود.
کلوئید به حالتی از زخم گفته می شود که درآن، زخم سفت و قارچی شکل شده و روی محل برش گسترش می یابد. این حالت باعث بد شکلی و قرمزی و درد در ناحیه برش عمل شده و خارش آن تداخل زیادی با زندگی عادی بیماران داشته باشد. علت این مشکل کاملا مشخص نیست ولی ممکن است علت آن در اثر ترمیم سریع و خارج از قاعده زخم باشد.
مشابه کلوئید ولی خفیف تر از آن، زخم هیپرتروفیک با نمای قرمز و برجسته بوده و ممکن است در تمام طول زخم شکل بگیرد ولی به اطراف برش گسترش نمی یابد. این وضعیت معمولا دردناک نبوده و خارش نیز ندارد. درمان این حالت معمولا آسان تر از کلویید بوده و در بسیاری از موارد کنترل می شود.
همچنین این خطر وجود دارد که به دلیل شکل گیری غیرطبیعی بافت اسکار، بخشی از پستان سفت گردد. هماتوم می تواند خطر تشکیل بافت زیادی در ناحیه جوشگاه زخم را افزایش دهد و همچنین انواع خاصی از عفونت ها می توانند به تشکیل زخم های غیرطبیعی منجر شوند.
در برخی موارد، جهت بهبود ظاهر زخم ها ممکن است نیاز به یک جراحی اضافی باشد، در درمان این حالات کورتون تزریقی، لیزرتراپی و کرم های موضعی با پایه سیلیکونی در کاهش ظاهر غیرطبیعی زخم ها می توانند موثر باشند. استفاده از ورقه سیلیکونی در طی دوره بهبودی نیز احتمال ایجاد اسکار را کاهش می دهد.
◄عوارض اختصاصی عمل جراحی بالا کشیدن سینه ها:
▬ عدم تقارن
بعد جراحی لیفت پستان به دلایل مختلف از جمله تفاوت در انجام عمل جراحی در دو طرف و یا تفاوت ها در روند ترمیم زخم بیمار در دوطرف ممکن است در بعضی افراد تفاوت های جزیی در سایز و شکل پستان ها ایجاد شود. همچنین ممکن است عدم تقارن در محل و وضعیت قرار گیری نوک پستان ها به همان دلیل ایجاد شود. عدم تقارن پستان ها یکی از شایعترین عوارض لیفت پستان است که در اغلب موارد جزیی است. به هر حال اگر عدم تقارن شدید باشد از طریق یک جراحی اضافی می تواند اصلاح گردد.
▬ حس متغیر
متعاقب جراحی کم حسی و یا فقدان حس در نوک پستان ها ، در اغلب موارد قابل انتظار و موقتی است. در مقابل حتی ممکن است پر حسی (حساس بودن بیش از حد نوک سینه ها) نیز ایجاد شود.این موضوع که در بعضی موارد ایجاد می شود هم موقتی غالبا است. علت این عارضه این است که در طی جراحی اعصابی که حس پستان را تامین می کنند قطع شده و یا آسیب می بینند. پس از آن چندین ماه طول می کشد که این اعصاب دوباره ترمیم شده و حس نوک سینه ها به حالت اولیه برگردد. تغییر در حس نیپل یکی از عوارض شایع لیفت پستان است و همان گونه که عنوان شد در اغلب موارد موقتی است، گر چه در موارد نادر فقدان حس می تواند دائم باشد. احتمال فقدان حس دائم، در مواردی شایع تر است که نوک سینه ها پس از عمل جراحی دچار کم خونی شده و یا از بین رفته باشد و نیاز به بازسازی پستان وجود داشته باشد.
▬ تداخل با شیردهی
اعتقاد عام بر این است که یکی از عوارض جراحی لیفت پستان تداخل آن با شیردهی است ولی باید دانست که شیردهی بطور معمول به دنبال عمل جراحی لیفت پستان تحت تاثیر قرار نمی گیرد و این به این دلیل است که در طی این عمل، غدد شیری از پستان ها و نوک آنها جدا نمی شوند. جهت حفظ مجاری شیری در طی عمل لازم است احتیاط زیادی بعمل آید. چنانچه این دقت در حین عمل اعمال شود احتمال اختلال در شیردهی کمتر خواهد شد.
▬ عوارض لیفت پستان با افزایش سایز
علاوه بر خطرات شایع جراحی های لیفت پستان، بیمارانی که تحت عمل افزایش سایز قرار می گیرند باید از عوارض مرتبط با جاگذاری پروتز پستانی آگاه شوند. پروتزها یا ایمپلنت ها می توانند جابجا شوند یا تموج پیدا کنند که در این صورت ممکن است نتایج حاصله مطلوب نباشد. همچنین ممکن است پروتز سفت شده و حالتی را به نام انقباض کپسولی بوجود آورند که در صورت بروز این عارضه نادر، سینه دردناک شده و در ظاهر نیز نمایی نامناسب و سفت پیدا میکند. همچنین ممکن است ایمپلنت پاره شده و سیلیکون داخل آن به تدریج به داخل نسج پستان نفوذ کند که در این صورت مشکلاتی برای سلامتی ایچاد می شود و لازم است هر چه زودتر پروتز خارج گردیده و با یروتز جدید جایگزین شود. وقتی برای لیفت پستان از پروتز استفاده می شود همیشه این امکان وجود دارد که در بررسی سینه ها با ماموگرافی اشکالاتی ایجاد شود. در حقیقت ایمپلنت پستانی میتواند نتایج ماموگرافی را تحت تاثیر قرار دهد. این موضوع به ویژه وقتی صادق است که پروتز پستانی در بالای عضلات قرار داده شده باشند. وجود یا عدم وجود پروتز تاثیری در امکان یا عدم امکان شیردهی ندارد و انجام شیردهی بیشتر به نوع تکنیک به کار رفته برای بالا کشیدن پستان بستگی دارد.
اسکار(جوشگاه)
ماستوپکسی با افزایش سایز، جوشگاه قابل توجهی به جای نمی گذارد. اغلب یک جوشگاه دائم در اطراف آرئول یا در روی خط چین زیر پستانی باقی خواهد ماند که واضح نخواهد بود. محل جوشگاهها ممکن است در طول زمان تقلیل یابند ولی باید شرایطی را هم در نظر داشت که خط جوش خوردن زخم قرمز و قابل دیدن باشد.
عفونت
یکی از عوارض لیفت پستان به همراه افزایش سایزعفونت می باشد که جراح با در نظر گرفتن احتیاطات لازم در طی جراحی، می تواند از بروز آن پیشگیری نماید. به هر حال همانند بقیه جراحی ها در ماستوپکسی همراه با افزایش سایز، عفونت بعد جراحی ممکن است بوجود بیاید. چنانچه عفونتی ایجاد شود، به این معنی که در این مدت علایم عفونت ظاهر شده و قرمزی، تب و تفاوت در سایز پستان ها ایجاد شود لازم است ایمپلنت خارج گردد.
انقباض کپسولی
از نظر این عارضه لیفت پستان همراه با جاگذاری پروتز (ایمپلنت) عوارض بیشتری نسبت به ماستوپکسی استاندارد دارد. چنانچه در اطراف ایمپلنت جوشگاه سفتی وجود داشته باشد، انقباض کپسولی ظاهر می گردد که نمای غیرطبیعی برای بیمار به همراه احساس ناراحتی (نارضایتی) ایجاد می کند. انقباض کپسولی خفیف با جاگذاری پروتزهای سیلیکونی اندکی بیش ازایمپلنت های سالینی ایجاد می شود. چنانچه این حالت شدید باشد ممکن است نیاز به خارج کردن ایمپلنت و قرار دادن یک ایمپلنت جدید وجود داشته باشد. جاگذاری ایمپلنت زیر عضلات خطر انقباض کپسولی را کاهش می دهد. چنانچه این انقباض کم باشد درمان آن دارویی بوده و نیاز به عوض کردن پروتز وجود ندارد. اما در موارد شدید که همراه با درد و بد شکلی شدید است معمولا جراحی مجدد و تعویض پروتز لازم خواهد بود. این عارضه معمولا سالها پس از جراحی ایجاد می شود ولی ممکن است در هر زمانی پس از عمل اتفاق بیافتد. درمان این حالت اورژانس نیست و نباید نگران گذشت چند روزه زمان باشید.
بی حسی نوک پستان(نیپل)
متعاقب لیفت پستان با ایمپلنت احتمال دارد که حس نوک پستان کم شده و یا از دست برود. در اغلب موارد فقدان حس دائمی نبوده و در طی چند هفته بعد جراحی باز خواهد گشت.
اگر برش داده شده برای عمل در روی خط چین زیر پستانی باشد احتمال بروز این عارضه بسیار نادر است و از نظر این عارضه، لیفت پستان همراه با جاگذاری پروتز (ایمپلنت) عوارض کمتری نسبت به ماستوپکسی استاندارد دارد.
تموج(Rippling موج دارشدن)
در بعضی موارد انجام لیفت سینه با ایمپلنت می تواند منجر به تموج (موجهای قابل مشاهده) در قسمت بالای سینه شود. این عارضه بسیار نادر بوده و برخی پزشکان آن را "چروک شدن Wrinkling" می نامند. این حالت در مواردی ایجاد می گردد که ایمپلنت سالینی ناکامل under-filled در داخل پستان جابجا شود. جاگذاری ایمپلنت سیلیکونی در زیر بافت عضله شانس تموج را کاهش می دهد.
تغییر مکان ایمپلنت(جا به جا شدگی)
در مواردی که ماستوپکسی با افزایش سایز انجام گردیده باشد، ممکن است ایمپلنت دستخوش جابجایی در قسمت زیرین پستان و در یکی از جهات گردد. اگر این جابجایی بطور بارزی اتفاق افتاده باشد ممکن است جراحی مجدد برای اصلاح نیاز باشد. ایمپلنت های بزرگتر بنظر می رسند که با افزایش سن بیشتر به پایین جابجا می شوند. عموماً جابجایی ایمپلنت یک مشکل رایج نمی باشد. جابجایی پروتز به صورت چرخش آن در مواردی که از پروتز های گرد استفاده شده باشد اهمیتی ندارد زیرا محور قرار گیری آن تغییر نمی کند ولی چنانچه از پروتز های قطره اشکی یا آناتومیک استفاده شده باشد این چرخش می تواند با تغییر محور پستان باعث بد شکلی سینه ها شود.
هماتوم
هماتوم تجمع خون اطراف ایمپلنت است که در هر زمانی بعد از جراحی ممکن است اتفاق بیفتد. هماتوم می تواند بعد از لیفت پستان با ایمپلنت اتفاق بیفتد و در صورت عدم درمان می تواند مشکلات بیشتری چون انقباض کپسولی و عفونت احتمالی ایجاد کند. بدن می تواند هماتومهای کوچک را جذب کند ولی برای درمان هماتوهای بزرگتر احتیاج به تخلیه از طریق جراحی می باشد
افتادگی مجدد پستان ها به دنبال جاگذاری پروتز
پتوز اصطلاح بالینی برای پستانهای افتاده و آویزان می باشد. بسیاری از زنانی که پتوز شدید یا متوسط در پستانهایشان دارند علاقمند به افزایش سایز پستانهای خودنیز هستند. اگر زنان با پستانهای آویزان بدون انجام جراحی بالا کشیدن سینه ها، اقدام به جاگذاری پروتز به تنهایی نمایند این احتمال وجود دارد که بعد از عمل دچار برآمدگی bulging و یا دو حبابی شدن سینه ها double bubble شوند. این ها وضعیتهایی هستند که لازم است پزشک جراح در خصوص آنها به به بیمارانش تذکر دهد. دو جبابی شدن (double bubble) یک دفرمیتی است که طی آن پوست در ناحیه پایین پروتز آویزان می شود. بر آمدگی (Bulging) وضعیتی دیگری است و زمانی ظاهر می گردد که پوست اضافه پستان به طور غیرطبیعی از ایمپلنت آویزان شود. در هر دو مورد جهت افزایش زیبایی، لیفت پستان می تواند متعاقب جراحی ایمپلنت انجام گردد.
باید توجه داشت که گذر زمان همانگونه که بر پستان دستکاری نشده فرد(قیل از جراحی) تاثیر گذاشته و آن را آویزان کرده است، می تواند بر پستان عمل شده نیز همان تاثیر را بگذارد. در حقیقت پستان های عمل شده با افزایش سن بیمار به طور طبیعی دچار افتادگی خواهد شد.
اقدامات لازم پس از ماستوپکسی
در دو هفته اول:
بیماران ممکن است که متعاقب جراحی لیفت پستان احساسی از ناراحتی، تورم و کبودی را تجربه کنند که بطور معمول 2 تا 3 هفته طول می کشد تا این حالات بهبود یابند. بهتر است بیمار از داروهای ضد درد در طی هفته اول پس از عمل مصرف نماید. به بیماران توصیه می گردد که از خوابیدن بر روی شکم اجتناب نموده و از روز دوم پس از عمل تا زمان کشیدن بخیه ها استحمام سبک داشته باشند. در آغاز دوره نقاهت جهت به حداکثر رساندن راحتی بیمار، پزشک باید راهنمایی های لازم را برای چگونه سپری کردن این دوران به بیمار ارایه دهد.
در چند روز اول متعاقب جراحی در دوره نقاهت، بیماران ملزم به استفاده از سینه بند جراحی هستند. سپس این سینه بند با یک بانداژ حمایتی یا سینه بند ورزشی جایگزین می شود که باید برای چندین هفته پوشیده شود. چنانچه بخیه ها از نوع جذبی نباشند بعد از یک تا دو هفته بخیه ها کشیده می شوند. بعد از یک هفته بیماران معمولا می توانند به سرکار باز گشته و یا فعالیتهای سبک داشته باشند.
به هر حال در طی هفته اول این نکته حائز اهمیت است که بیمار باید از خم شدن و یا انجام فعالیتهای شدید که فشار بر روی قفسه سینه ایجاد می کند، اجتناب نماید. این فعالیتها ممکن است منجر به التیام آهسته زخم، تورم و خونریزی گردد. از آنجاییکه سیگار کشیدن گردش خون را کاهش می دهد، بیمار باید برای به حداقل رساندن زمان بهبودی، 2 تا 4 هفته قبل از جراحی تا 2-4 هفته پس از آن، از استعمال دخانیات در هر شکلی پرهیز نماید.
در چندین ماه اول:
تمام تورم و کبودی معمولا در طی دوره نقاهت (یکماه یا بیشتر) از بین رفته و نتایج نهایی پدیدار می شود. در ماه اول جراحی بهتراست سینه بند های معمول پوشیده نشود و به جای آن از سینه بندهای "ورزشی"، "مخصوص جراحی" و یا "بانداژهای حمایتی" استفاده گردد.
بعد از جراحی لیفت پستان ممکن است در بعضی موارد بی حسی در نوک سینه ها و پوست بوجود آید که معمولا در 6 هفته ناپدید می گردد. البته این حالت در موارد نادری می تواند دائم باشد. در طی دوره نقاهت بعضی از بیماران احساس سوزش و گزگز در پستان را تجربه می کنند که علت آن ترمیم سیستم عصبی و شروع بازگشت عملکرد طبیعی اعصاب می باشد. در 3 تا 4 هفته پس از جراحی، بیماران نباید اجسام را بالای سر خود ببرند و تا 4 - 6 هفته نباید جسم سنگینی را بلند کنند.
نتایج لیفت پستان چقدر باقی می ماند؟
معمولا یکی از مهمترین سوالات بیماریان این است که پس از جراحی آیا دوباره سینه ها افتاده خواهند شد؟ در پاسخ به این سوال مهم باید دانست که در غیاب حاملگی یا نوسانات بارز وزن، نتایج لیفت پستان معمولا برای سالها باقی می ماند. متاسفانه اثرات سن و سنگینی سینه ها را نمی توان برای همیشه از بین برد و علیرغم حتی نتایج عالی جراحی لیفت پستان نهایتاً در دراز مدت پستان ها افتاده خواهند شد. این امکان وجود دارد که به منظور حفظ ظاهر جوان تر پستان ها بتوان بیشتر ازیکبار لیفت داشت. معمولا نتایج طولانی تری در لیفت پستان همراه با جاگذاری پروتز به دست می آید.