بازسازی با پروتزهای پستانی
ایمپلانت ها یا پروتزهای پستانی در واقع کیسه هایی از جنس سیلیکون هستند که داخل آن می تواند مایع سرم نمکی و یا ژل سیلیکون استریل باشد.
از آنجا که این ایمپلانت ها پشت عضلات جدار قفسه سینه گذاشته می شود، گذاشتن پروتز مانعی برای تشخیص عود سرطان در محل عمل ایجاد نمی کند. به طور کلی جاگذاری ایمپلانت پستانی عوارض زیادی ندارد. از معدود عوارض گذاشتن ایمپلانت می توان به عفونت محل عمل اشاره کرد. در این موارد منطقه ای که پروتز گذاشته شده است، سفت می شود و پوست روی آن قرمز و جمع می شود. مزیت مهم ایمپلانت این است که نیازی به برداشتن بافت از جای دیگری از بدن فرد نیست.
در واقع عمل جراحی فقط در یک محل (محل عمل جراحی قبلی) انجام می شود. در این روش از بازسازی پستان ممکن است محدودیت هایی در قرینه سازی پستان بازسازی شده وجود داشته باشد ولی با توجه به روش های جراحی پلاستیک برای شکل دهی مناسب تر به پستان بازسازی شده و نیز جراحی پستان سالم، امروزه این موضوع مانعی برای انجام بازسازی با پروتز تلقی نمی شود.
بهتر است بدانید که برخی درمانهای تکمیلی که برای سرطان استفاده می شود از جمله پرتو درمانی می تواند باعث عدم موفقیت بازسازی با ایمپلانت گردد، بنابراین شما در این مورد باید با پزشک خود مشورت کنید.
در مواردی که نتوان پستانی قرینه ساخت، اغلب جراحان ترجیح می دهند از ترکیبی از هردو روش بازسازی با پروتز و نسج طبیعی استفاده کنند.